Nota 1.1 Opis działalności gospodarczej

KGHM Polska Miedź S.A. (Spółka) z siedzibą w Lubinie, przy ul. M. Skłodowskiej-Curie 48 jest spółką akcyjną zarejestrowaną w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia Fabrycznej IX Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, numer rejestru KRS 23302, na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.
KGHM Polska Miedź S.A. jest przedsiębiorstwem wielooddziałowym, w którego skład wchodzi Centrala oraz 10 oddziałów: 3 zakłady górnicze (ZG Lubin, ZG Polkowice-Sieroszowice, ZG Rudna), 3 huty miedzi (HM Głogów, HM Legnica, HM Cedynia), Zakłady Wzbogacania Rud (ZWR), Zakład Hydrotechniczny, Jednostka Ratownictwa Górniczo-Hutniczego i Centralny Ośrodek Przetwarzania Informacji. 

Akcje KGHM Polska Miedź S.A. są notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. 

Podstawowy przedmiot działalności stanowi:

• kopalnictwo rud miedzi i metali nieżelaznych oraz
• produkcja miedzi, metali szlachetnych i nieżelaznych.

Działalność KGHM Polska Miedź S.A. w zakresie eksploatacji złóż rud miedzi opiera się na posiadanych przez Spółkę koncesjach na eksploatację złóż, umowach użytkowania górniczego oraz planach ruchu zakładów górniczych. 

Sprawozdanie finansowe zostało zatwierdzone do publikacji oraz podpisane przez Zarząd Spółki dnia 15 marca 2017 r.

Nota 1.2 Podstawa sporządzenia

Sprawozdanie finansowe zostało sporządzone zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej zatwierdzonymi przez Unię Europejską, w oparciu o zasadę kosztu historycznego, za wyjątkiem aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży oraz instrumentów pochodnych wycenianych w wartości godziwej. 

Zasady rachunkowości Spółki opisane w kolejnych notach stosowane były w sposób ciągły do wszystkich prezentowanych okresów. Zasady rachunkowości oraz ważne szacunki i osądy dla istotnych pozycji sprawozdania finansowego zostały przedstawione w poszczególnych notach do sprawozdania.

*Kwoty zawierają dane dotyczące długoterminowych i krótkoterminowych pożyczek, w sprawozdaniu z sytuacji finansowej krótkoterminowe pożyczki ujęte są w pozycji pozostałe aktywa.

**Kwoty zawierają dane dotyczące długoterminowych i krótkoterminowych rezerw na koszty likwidacji kopalń i innych obiektów technologicznych, w sprawozdaniu z sytuacji finansowej krótkoterminowe rezerwy na koszty likwidacji kopalń i innych obiektów technologicznych ujęte są w pozycji pozostałe zobowiązania.

Nota 1.3 Transakcje w walucie obcej i wycena pozycji wyrażonych w walutach obcych

Sprawozdanie finansowe prezentowane jest w złotych (PLN), który stanowi walutę funkcjonalną i walutę prezentacji Spółki.

Transakcje wyrażone w walutach obcych przelicza się na moment początkowego ujęcia na walutę funkcjonalną:

• po kursie faktycznie zastosowanym, tj. po kursie kupna lub sprzedaży walut stosowanym przez bank, w którym następuje transakcja, w przypadku operacji sprzedaży lub kupna walut oraz operacji zapłaty należności lub zobowiązań,
• po średnim kursie ustalonym dla danej waluty, obowiązującym na dzień zawarcia transakcji dla pozostałych transakcji. Kursem obowiązującym na dzień zawarcia transakcji jest średni kurs NBP ogłoszony w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym zawarcie transakcji.

Na koniec każdego okresu sprawozdawczego pozycje pieniężne wyrażone w walucie obcej przelicza się przy zastosowaniu obowiązującego w tym dniu kursu zamknięcia.

Zyski i straty z tytułu różnic kursowych powstałe w wyniku rozliczenia transakcji w walucie obcej oraz wyceny bilansowej aktywów i zobowiązań pieniężnych (innych niż instrumenty pochodne) wyrażonych w walutach obcych ujmuje się w wyniku finansowym.

Zyski i straty z tytułu zmiany kursów walut dotyczące wyceny bilansowej instrumentów pochodnych wyrażonych w walucie obcej ujmuje się w wyniku finansowym jako wycena do wartości godziwej, o ile nie są elementem efektywnej części zmiany wartości godziwej transakcji zabezpieczających przepływy pieniężne. W takim przypadku są one ujmowane w pozostałych całkowitych dochodach, zgodnie z zasadami rachunkowości zabezpieczeń.

Nota 1.4 Wpływ nowych i zmienionych standardów i interpretacji

Zastosowane przez Spółkę, nowe i zmienione standardy wchodzące w życie w roku obrotowym rozpoczętym 1 stycznia 2016, nie miały istotnego wpływu na politykę rachunkowości Spółki z wyjątkiem zastosowanych przed datą ich wejścia w życie zmian do MSR 1 Prezentacja sprawozdań finansowych w zakresie prezentacji ujawnianej informacji oraz MSSF 8 Segmenty operacyjne (Roczne zmiany MSSF 2010-2012) w zakresie ujawniania informacji na temat osądu kierownictwa zastosowanego do kryteriów łączenia segmentów operacyjnych, dla celów sporządzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony 31 grudnia 2015 r.

Opublikowane standardy i interpretacje, które jeszcze nie obowiązują i nie zostały wcześniej zastosowane przez Spółkę

W niniejszym sprawozdaniu finansowym Spółka nie zdecydowała o wcześniejszym zastosowaniu wymienionych poniżej opublikowanych standardów, interpretacji lub poprawek do istniejących standardów przed ich datą wejścia w życie. Poza wskazanymi poniżej nowymi standardami, inne zmiany nie mają zastosowania do działalności Spółki lub nie będą mieć wpływu na sprawozdanie finansowe Spółki.

MSSF 9 „Instrumenty finansowe”

W dniu 24 lipca 2014 r. RMSR wydała nowy MSSF 9 Instrumenty finansowe obowiązujący dla rocznych okresów rozpoczynających się po 1 stycznia 2018 r., który zastąpi istniejący MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena. Komisja Europejska Rozporządzeniem nr 2016/2067 z dnia 22 listopada 2016 r. przyjęła MSSF 9 Instrumenty finansowe w wersji opublikowanej przez RMSR 24 lipca 2014 r.

Spółka w IV kwartale 2016 roku rozpoczęła projekt wdrożenia MSSF 9 (projekt), który został zaplanowany w dwóch etapach:

• etap I: analiza luki i wstępne oszacowanie wpływu,
• etap II: wdrożenie MSSF 9 na bazie wypracowanej koncepcji.

Na moment sporządzenia niniejszego Sprawozdania finansowego, etap I został zakończony i rozpoczęto przygotowania do etapu II. Projekt angażuje różne jednostki organizacyjne odpowiedzialne za obszar rachunkowości i sprawozdawczości finansowej, jak również jednostki biznesowe i komórki zarządzania ryzykiem rynkowym i kredytowym.

Klasyfikacja i wycena

MSSF 9 usuwa obecnie występujące w MSR 39 kategorie aktywów finansowych. Klasyfikacja aktywów finansowych zgodnie z MSSF 9 jest uzależniona od modelu biznesowego zarządzania aktywami finansowymi oraz charakterystyki umownych przepływów pieniężnych. Zgodnie ze standardem aktywa finansowe klasyfikowane są wyłącznie do trzech grup:

• aktywów finansowych wycenianych w wartości godziwej z możliwością ujmowania zmiany wyceny w wyniku,
• aktywów finansowych wycenianych w wartości godziwej z możliwością ujmowania zmiany wyceny w pozostałych całkowitych dochodach,
• aktywów finansowych wycenianych według zamortyzowanego kosztu.

Spółka dokonała wstępnej oceny aktywów finansowych pod kątem klasyfikacji zgodnie z wymogami MSSF 9. Na bazie wstępnej oceny Spółka jest zdania, iż większość aktywów finansowych klasyfikowanych obecnie do kategorii pożyczek i należności (w tym należności z tytułu dostaw i usług) oraz środki pieniężne będzie spełniała kryteria modelu biznesowego zakładającego utrzymywanie aktywów w celu pozyskiwania umownych przepływów pieniężnych, co powoduje wycenę według zamortyzowanego kosztu, o ile zostanie spełniony test z przepływów pieniężnych. Spółka analizuje zasadność wyodrębnienia innego modelu biznesowego w odniesieniu do należności podlegających umowom faktoringu, co może skutkować koniecznością wyceny tych należności do wartości godziwej przez wynik finansowy. Ze względu na krótkoterminowy charakter tych aktywów, zmiana ta nie powinna mieć istotnego wpływu na wycenę tego portfela należności w momencie pierwszego zastosowania MSSF 9.

Spółka oceniła także wstępnie charakterystyki umownych przepływów pieniężnych w swoich umowach dotyczących dłużnych aktywów finansowych i nie zidentyfikowała instrumentów finansowych, w przypadku których przepływy pieniężne nie byłyby jedynie spłatą kwoty głównej i odsetek. W związku z powyższym większość aktywów spełniających obecną definicję pożyczek i należności będzie mogła być nadal wyceniana według zamortyzowanego kosztu. Spółka dokonała również modyfikacji warunków umów pożyczek wewnątrzgrupowych, co wpłynęło na konieczność dokonania analizy związanej z oszacowaniem wpływu tych zmian na ich wartość bilansową. Z tytułu omawianych zmian warunków umów, wpływ ten będzie na rachunek zysków i strat raczej nieistotny.

Zgodnie z wymogami nowego standardu instrumenty kapitałowe będą musiały być wyceniane w wartości godziwej, natomiast Spółka będzie mogła zaklasyfikować je do aktywów finansowych wycenianych w wartości godziwej przez wynik finansowy lub dokonać nieodwołalnego wyboru ujmowania ich w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody. W przypadku wyboru przez Spółkę ujmowania instrumentów kapitałowych w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody wynik z tytułu wyceny do wartości godziwej będzie ujmowany w pozostałych całkowitych dochodach, odpis z tytułu utraty wartości nie będzie rozpoznawany w rachunku wyników, a w przypadku sprzedaży danego instrumentu zysk/strata nie będzie przeklasyfikowana do rachunku wyników, co stanowi znaczącą zmianę w stosunku do dotychczasowych wymogów MSR 39 w odniesieniu do instrumentów dostępnych do sprzedaży. Na moment sporządzenia sprawozdania finansowego Spółka nie podjęła decyzji w tym zakresie. Decyzja dotycząca sposobu ujmowania wyceny instrumentów kapitałowych (tj. przez pozostałe całkowite dochody lub rachunek wyników) będzie obejmowała posiadane udziały, tym samym Spółka ocenia, że z punktu widzenia analizy wpływu MSSF 9 decyzja ta może mieć znaczący wpływ na sprawozdanie finansowe. Ponadto, Spółka będzie musiała dokonać przeszacowania wartości udziałów, które obecnie wykazywane są w księgach według kosztu nabycia. Standard nie będzie miał zdaniem Spółki wpływu na wycenę instrumentów pochodnych ani zobowiązań finansowych.

Utrata wartości

MSSF 9 wprowadza nowe podejście do szacowania strat w odniesieniu do aktywów finansowych wycenianych według zamortyzowanego kosztu. Podejście to będzie bazowało na wyznaczaniu strat oczekiwanych (expected loss) w odróżnieniu od aktualnie stosowanego modelu wynikającego z MSR 39, który bazuje na koncepcji strat poniesionych (incurred loss). Zdaniem Spółki, zmiana koncepcji ze straty poniesionej na rzecz straty oczekiwanej będzie miała istotne konsekwencje w zakresie modelowania parametrów ryzyka kredytowego oraz ostatecznej wysokości tworzonych odpisów z tytułu utraty wartości należności (w tym należności z tytułu udzielonych pożyczek). Spółka obecnie rozpoznaje jedynie straty poniesione, głównie na bazie analizy indywidualnej. Wdrożenie MSSF 9 skutkować będzie koniecznością oszacowania parametrów ryzyka według kilku scenariuszy, z uwzględnieniem danych makroekonomicznych. Spółka rozważa również zastosowanie rozwiązań praktycznych w zakresie należności handlowych polegających na użyciu macierzy opóźnień płatniczych bazujących na danych historycznych z uwzględnieniem wymogów standardu w odniesieniu do obecnych i prognozowanych warunków gospodarczych.
Najbardziej istotną z punktu widzenia sprawozdania jednostkowego grupą aktywów finansowych podlegającą wymogom szacowania utraty wartości są udzielone pożyczki wewnątrzgrupowe. Po wstępnym oszacowaniu wpływu na dzień 31 grudnia 2016 r. oczekiwane wartości bilansowe pożyczek, oszacowane zgodnie z MSSF 9 (wobec których zgodnie z MSR 39 nie stwierdzono utraty wartości), byłyby nieistotne. Analiza wpływu została przeprowadzona w oparciu o szacunkową ocenę prawdopodobieństwa niepowodzenia przedsięwzięć inwestycyjnych na bazie porównawczych danych rynkowych. W zakresie pożyczek ze stwierdzoną na dzień 31 grudnia 2016 r. utratą wartości Spółka nie przewiduje istotnych różnic w kwocie odpisu względem kwot ujawnionych w Części 3, głównie ze względu na niewielkie różnice metodyczne pomiędzy MSR 39 a MSSF 9 w zakresie portfela należności z utratą wartości. Kolejną istotną kategorią aktywów finansowych podlegających wymogom szacowania utraty wartości są należności handlowe niepodlegające umowom faktoringowym wyceniane według zamortyzowanego kosztu. Spółka planuje zastosowanie uproszczeń dopuszczonych przez MSSF 9 dla tej grupy aktywów i wycenę odpisu na bazie oczekiwanych strat kredytowych w całym okresie życia. Zgodnie z przeprowadzoną analizą wpływu MSSF 9 na sprawozdania finansowe, wpływ nowych zasad dotyczących utraty wartości na wycenę należności handlowych nieobjętych faktoringiem byłby nieistotny.

Rachunkowość zabezpieczeń

MSSF 9 zawiera nowe wytyczne dotyczące rachunkowości zabezpieczeń mające na celu uproszczenie bieżących rozwiązań oraz lepsze odzwierciedlenie zasad zarządzania ryzykiem. Wytyczne te zwiększają zakres pozycji, jakie można wyznaczać na pozycje zabezpieczane. Dodatkowe ujawnienia wymagane przez standard zapewnią informację na temat wpływu rachunkowości zabezpieczeń na sprawozdanie finansowe oraz na strategię zarządzania ryzykiem. Zgodnie z postanowieniami MSSF 9 Spółka w dniu wdrożenia MSSF 9 może podjąć decyzję stanowiącą element polityki rachunkowości o kontynuowaniu stosowania wymogów rachunkowości zabezpieczeń zgodnie z MSR 39, nie implementując tym samym wymogów rachunkowości zabezpieczeń wynikających z MSSF 9.
Spółka zakończyła proces oceny wpływu MSSF 9 w kontekście rachunkowości zabezpieczeń. Spółka uważa, iż aktualne relacje zabezpieczające będą mogły być kontynuowane w momencie wdrożenia nowego standardu, niemniej jednak zmianie będzie musiała ulec dokumentacja rachunkowości zabezpieczeń i wymogi związane z testowaniem efektywności. Spółka ocenia również, że zastosowanie MSSF 9 umożliwiłoby wyznaczenie nowych relacji zabezpieczających. Po ukończeniu analizy ryzyk i korzyści związanych z przyjęciem rozwiązań dotyczących rachunkowości zabezpieczeń wprowadzonych przez MSSF 9 Spółka dokona wyboru co do tego, czy na dzień wdrożenia MSSF 9 zastosuje MSSF 9 czy pozostanie przy wymogach MSR 39 w zakresie rachunkowości zabezpieczeń.

Stan wdrożenia

Spółka zakończyła prace związane z oceną wpływu nowego standardu (etap I projektu). Dokonano wstępnej oceny modeli biznesowych, a także wstępnej analizy przepływów pieniężnych, tym samym identyfikując aktywa, co do których będzie musiała nastąpić zmiana metody wyceny na wartość godziwą. Spółka oceniła wpływ standardu w zakresie rachunkowości zabezpieczeń i w 2017 r. podejmie decyzję co do terminu jego zastosowania. W roku 2017 Spółka położy nacisk na prace w zakresie szacowania oczekiwanej utraty wartości. W późniejszej fazie Spółka zajmie się zakresem ujawnień wymaganych przez standard. W ocenie Spółki zmiany wynikające z wdrożenia MSSF 9 będą miały wpływ na polityki i procedury, które będą musiały być dostosowane do nowych wymogów, co będzie przedmiotem etapu II projektu. W ocenie Spółki nie są wymagane istotne zmiany do istniejących systemów IT wynikające z wdrożenia MSSF 9.

MSSF 15 „Przychody z umów z klientami” oraz Zmiany do MSSF 15 wyjaśniające niektóre wymagania standardu

MSSF 15 został przyjęty do stosowania przez Unię Europejską i obowiązuje dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2018 r. lub po tej dacie. Zmiany do MSSF 15 nadal oczekują na przyjęcie przez Unię Europejską. Nowy standard zastąpi obecnie obowiązujące standardy MSR 11 i 18 oraz interpretacje: KIMSF 13, 15 i 18 oraz SKI 31. Spółka zastosuje MSSF 15 od 1 stycznia 2018 r. Standard ma zastosowanie do wszystkich umów skutkujących przychodami. Fundamentalną zasadą nowego standardu jest ujmowanie przychodów w wysokości ceny transakcyjnej w momencie przekazania przyrzeczonych w umowie towarów lub usług na rzecz klienta, które ma miejsce wtedy, gdy klient uzyskuje kontrolę nad tymi składnikami aktywów. Wszelkie towary lub usługi sprzedawane w pakietach, które da się wyodrębnić w świetle zawartej z klientem umowy, należy ujmować oddzielnie. Ponadto wszelkie upusty i rabaty dotyczące ceny transakcyjnej należy co do zasady alokować do poszczególnych elementów pakietu. W przypadku, gdy wysokość przychodu jest zmienna, kwoty zmienne są zaliczane do przychodów, o ile istnieje duże prawdopodobieństwo, że w przyszłości nie nastąpi odwrócenie ujęcia przychodu w wyniku przeszacowania wartości. Ponadto, zgodnie z MSSF 15 koszty poniesione w celu pozyskania i zabezpieczenia kontraktu z klientem należy aktywować i rozliczać w czasie przez okres konsumowania korzyści z tego kontraktu.
Spółka dokonała analizy wpływu zastosowania MSSF 15 na sposób ujmowania przychodów z umów realizowanych przez Spółkę. Pierwsza faza prac dotyczyła analizy różnic pomiędzy MSSF 15 a dotychczas obowiązującymi zasadami w obszarze ujmowania przychodów. W następnym kroku, Spółka dokonała agregacji zrealizowanych w 2016 r. umów z klientami, łącząc je w pakiety, przyjmując, jako podstawowe kryterium łączenia, moment przeniesienia kontroli nad przyrzeczonymi w umowie dobrami, na klienta. KGHM Polska Miedź S.A. realizuje głównie kontrakty sprzedaży wyprodukowanej miedzi, metali szlachetnych i innych produktów ubocznych produkcji miedzi, co stanowi około 98% łącznych przychodów ze sprzedaży. W kontraktach tych do określania warunków dostawy wykorzystuje się międzynarodowe formuły baz dostaw tzw. INCOTERMS. Moment przeniesienia kontroli na rzecz klienta został, więc określony w oparciu o analizę tych reguł.
Pakiety powstałe ze zagregowanych umów, zostały poddane analizie pod kątem kryterium identyfikacji zawartych w nich, przyrzeczonych na rzecz klienta zobowiązań do wykonania świadczeń, w celu identyfikacji wszystkich dóbr lub usług (lub pakietu dóbr lub usług) bądź grupy odrębnych dóbr lub usług, których przekazanie na rzecz klienta ma taki sam charakter. W oparciu o powyższe analizy, biorąc pod uwagę fakt, że moment przeniesienia kontroli nad przyrzeczonymi dobrami i usługami na klienta wskazany jest ściśle w każdej bazie dostawy stwierdzono, że:

• w większości kontraktów, moment przeniesienia kontroli na klienta następuje po dostarczeniu dóbr. Dotyczy to sprzedaży realizowanej w oparciu o INCOTERMS: DAP, FCA, EX WORKS oraz FOB. W takich przypadkach, zgodnie z MSSF 15, wszystkie przyrzeczone w umowie dobra i usługi (np. transportu, odprawy celnej) należy traktować, jako jedno świadczenie przyrzeczone w umowie i ujmować przychód jednorazowo w określonym momencie,
• w pozostałych kontraktach przeniesienie kontroli nad dobrami na klienta następuje przed zrealizowaniem dostawy tj. usługi transportu, a Spółka jest zobowiązana do zorganizowania wykonania tej usługi. Dotyczy to sprzedaży realizowanej w oparciu o INCOTERMS: CFR, CIF, CPT oraz CIP. W takim przypadku zobowiązanie do sprzedaży dóbr i zobowiązanie do wykonania usługi transportu należy traktować, jako odrębne świadczenia przyrzeczone w umowie i odpowiednio zaalokować do nich cenę transakcyjną wynikającą z umowy oraz odrębnie ująć przychód z tych tytułów. Zgodnie z MSSF 15, przychód ze sprzedaży dóbr należy ujmować jednorazowo w określonym momencie, podczas gdy przychód ze świadczonej usługi należy ujmować w czasie, odpowiednio do stopnia wykonania świadczenia. Jednakże, ze względu na nieistotny udział kosztów usługi transportu i usług powiązanych z nią, w stosunku do kwoty przychodów ze sprzedaży towarów oraz nieprzekraczający 7 tygodni czas realizacji takich dostaw Spółka ocenia, że wpływ na dotychczasowy sposób ujmowania przychodów będzie nieistotny.

W wyniku przeprowadzonej analizy, Spółka nie stwierdziła istnienia innych różnic pomiędzy MSSF 15 a MSR 11 i 18 oraz interpretacjami KIMSF 13, 15 i 18 oraz SKI 31, mogących spowodować istotną zmianę dotychczasowego sposobu ujmowania przychodów z umów zrealizowanymi z klientami.
W zakresie ujawnień informacji wymaganych przez MSSF 15 Spółka ocenia, że ze względu na stosunkowo jednorodny charakter prowadzonej przez Spółkę działalności operacyjnej, wpływ MSSF 15 nie będzie istotny. Jednak zakłada się możliwość dokonania modyfikacji dotychczasowych ujawnień, jeżeli ich zmiana umożliwi użytkownikom sprawozdań finansowych lepsze zapoznanie się z charakterem, kwotą, terminami uzyskania oraz niepewnością związaną z przychodami i przepływami pieniężnymi wynikającymi z umów z klientami. Jednocześnie Spółka planuje wdrożenie procedury mającej na celu zapewnienie bieżącej analizy i oceny wpływu warunków kontraktowych nowych lub renegocjowanych umów sprzedaży, na ujmowanie przychodów ze sprzedaży. Spółka zaktualizuje również Politykę Rachunkowości w zakresie ujmowania przychodów, głównie w celu jej dostosowania do terminologii MSSF 15.

MSSF 16 „Leasing”

MSSF 16 obowiązuje dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2019 r. lub po tej dacie i obecnie oczekuje na przyjęcie przez Unię Europejską. Spółka zastosuje MSSF 16 od 1 stycznia 2019 r. Nowy standard wprowadza jeden model ujęcia leasingu w księgach rachunkowych leasingobiorcy. Według wstępnej oceny zastosowanie MSSF 16 spowoduje ujęcie w sprawozdaniu z sytuacji finansowej Spółki typów umów traktowanych obecnie jako leasing operacyjny oraz umów wieczystego użytkowania nieujmowanych obecnie w sprawozdaniu z sytuacji finansowej. Niemniej jednak Spółka nie zakończyła jeszcze szczegółowej analizy wpływu, którą zamierza przeprowadzić w okresie 2017/2018.

Pozostałe opublikowane, lecz jeszcze nieobowiązujące standardy i interpretacje nie dotyczą działalności Spółki lub nie będą mieć wpływu.
Są to:

• Zmiany do MSSF 10 oraz MSR 28 dotyczące sprzedaży lub wniesienia aktywów pomiędzy inwestorem a jego jednostkami stowarzyszonymi lub wspólnymi przedsięwzięciami,
• Zmiany do MSR 12 dotyczące ujmowania aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego wynikających z niezrealizowanych strat,
• Zmiany do MSR 7 dotyczące inicjatywy w zakresie ujawnień - zmiana ta nie będzie miała wpływu na sprawozdanie finansowe ponieważ Spółka aktualnie prezentuje już uzgodnienie długu netto,
• Zmiany do MSSF 2 dotyczące klasyfikacji i wyceny transakcji płatności w formie akcji,
• Zmiany do MSSF 4 dotyczące zastosowania MSSF 9 wraz z MSSF 4,
• Zmiany do MSR 40 dotyczące zasad przeniesienia nieruchomości do lub z nieruchomości inwestycyjnych,
• Interpretacja KIMSF 22 dotycząca transakcji w walucie obcej i płatności zaliczkowych,
• Roczne zmiany MSSF 2014-2016.

Powyżej wymienione standardy oczekują na zatwierdzenie przez Unię Europejską, a Spółka zamierza zastosować wszystkie zmiany zgodnie z ich datą wejścia w życie.